ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ

Σκύλος εκθέσεων - εργασιακός σκύλος

Ένα λυπηρό φαινόμενο που δυστυχώς ισχύει σε πολλές χώρες στις περισσότερες εργασιακές φυλές και ιδιαίτερα στις κυνηγητικές, είναι ο σαφής διαχωρισμός μεταξύ του εργασιακού και του σκύλου εκθέσεων.

Το να μπορούσαμε να έχουμε σκύλους τέλειους και μορφολογικά και εργασιακά θα ήταν το ιδανικό, όμως μαγικές συνταγές που να παράγουν τελειότητες δεν υπάρχουν. Όμως αν ζευγαρώσουμε τον τέλειο μορφολογικά σκύλο με τον τέλειο εργασιακά το πιθανότερο θα είναι να πάρουμε μια «χρυσή μετριότητα, μορφολογικά και εργασιακά» και όχι τον σούπερ σκύλο.

Παράδειγμα τα Αγγλικά Κόκερ, οι δύο τύποι, εργασιακός-εκθεσιακός, έχουν τόσο μεγάλες διαφορές που δύσκολα κάποιος αναγνωρίζει ότι ανήκουν στην ίδια φυλή.

Ο εργασιακός τύπος έχει πολύ κοντύτερα και με λίγο τρίχωμα αυτιά τοποθετημένα ψηλότερα στο αρκετά φαρδύτερο κρανίο και κατά τέτοιο τρόπο ώστε να κλείνει η οπή του ακουστικού πόρου και να προστατεύεται το αυτί από αγκάθια-άγανα (πράγμα σχεδόν σίγουρο να συμβεί στο κόκερ σε κάθε εξόρμηση στη φύση) και σώμα αρκετά κοντό και μακρύ που καλύπτεται με αραιό ημίμακρο τρίχωμα με ελάχιστες φράντζες. Ο χαρακτήρας του είναι νευρικός –υπερκινητικός και δεν ενδείκνυται για συμβίωση με παιδιά ή για μέσα στο σπίτι.

Ο τύπος εκθέσεων έχει πυκνό και μακρύ τρίχωμα παντού (και αν πάει στο δάσος να κυνηγήσει και μπει στο πυκνό στον πρώτο θάμνο θα μείνει εγκλωβισμένο εκεί ή θα πάρει τον θάμνο μαζί του), αυτιά μακριά, τοποθετημένα χαμηλά με την οπή του αυτιού ορθάνοιχτη (έτοιμη να δεχθεί άγανα και αγκάθια) και το κορμί του είναι απολύτως τετράγωνο. Είναι ένας σκύλος πλασμένος να κυνηγήσει στα κρύα, υγρά, καταπράσινα γρασίδια της Αγγλίας και όχι στην ξερή βλάστηση γεμάτη αγκάθια και το ζεστό κλίμα της Ελλάδας. Ο χαρακτήρας του είναι χαρούμενος και είναι ιδανικός σκύλος για το σπίτι και τα παιδιά.

Προσπαθήστε λοιπόν να φανταστείτε από αυτό το ζευγάρωμα τι θα προκύψει. Θα είναι κοντοπόδαρο ή όχι? μακρινάρι ή τετράγωνο? πώς θα είναι τα αυτιά του? θα έχει πυκνό ή αραιό, κοντό ή μακρύ τρίχωμα? Τι εργασιακές ικανότητες θα έχει? Τι χαρακτήρα θα έχει? Αδύνατον να προβλέψουμε τι θα προκύψει.

Ας πάρουμε το Αγγλικό Σέττερ, στην Ελλάδα τα περισσότερα Σέττερ είναι Ιταλικού-εργασιακού τύπου, σχεδόν τετράγωνα,  μικροκαμωμένα, με ύψος γύρω στα 55εκ. όταν το πρότυπο ορίζει σαφώς για τα αρσενικά 65-68εκ. και για τα θηλυκά 61-65εκ. είναι πλέον άλλη φυλή όπως καταλαβαίνετε σε σχέση με την φυλή όπως περιγράφεται στο πρότυπό της.  

Μπορεί τα περισσότερα από αυτά να κυνηγάνε με μεγάλη ταχύτητα, αφού ελάφρυναν τόσο… έλα όμως που ο κ. Λάβερακ που δημιούργησε το Σέττερ το έφτιαξε σκύλαρο για αντοχή, να κυνηγάει ακούραστα και μεθοδικά από το πρωί ως το βράδυ συνεχώς και όχι για ταχύτητα, έλα όμως που οι ιδιοκτήτες, αυτών των εκτός προτύπου σκύλων, θέλουν να κερδίζουν και στις εκθέσεις μορφολογίας.

Στις συζητήσεις μου με Σεττεράδες μου λένε πως ο σκύλος πρέπει να είναι κοντός, αφού κυνηγάει κοντά στο έδαφος. Μέγα λάθος! το Σέττερ δεν κυνηγάει έρποντας, δεν σέρνεται στο έδαφος, καλπάζει όπως κάθε σκύλος και καλπασμός σημαίνει για κάποια δευτερόλεπτα κανένα πόδι του να μην πατάει στο έδαφος. Προφανώς και θα χαμηλώσει στο έδαφος όταν εντοπίσει το θήραμα και το φερμάρει (η λέξη Σέττερ σημαίνει: ένας δείκτης πτηνών από οποιαδήποτε φυλή η οποία εκπαιδεύεται να φερμάρει σε χαμηλωμένη θέση όταν εντοπίζει το θήραμα).

Στο πρότυπο της φυλής περιγράφεται η κίνηση του Σέττερ ελεύθερη γεμάτη χάρη να δίνει την εντύπωση αντοχής και ταχύτητας με παντοδύναμα πίσω σκέλη, ευθυγραμμισμένους μηρούς, ταρσούς και ισχία και το κεφάλι να κρατιέται με φυσικό τρόπο ψηλά.

Το εργασιακό πρότυπο αναφέρει καλπασμό παράλληλο με το έδαφος κοντά σε αυτό (και εννοεί χωρίς να αναπηδάει ψηλά όπως για παράδειγμα καλπάζει ένα Άζαουακ). Στη συνέχεια περιγράφει τη φέρμα χαμηλά στο έδαφος όταν υπάρχει χαμηλή βλάστηση, αλλά σε ψηλή βλάστηση η φέρμα μπορεί να είναι όρθια με τα μέλη πολύ ελαφρώς λυγισμένα και φυσικά στο εργασιακό πρότυπο πουθενά δεν αναφέρει διαφορετικό μέγεθος για τα Σέττερ, αφού κανένα εργασιακό πρότυπο δεν μπορεί να το κάνει.

Και πάλι αν ζευγαρώσουμε τον εργασιακό με τον τύπο εκθέσεων νομίζετε ότι θα αποκτήσουμε τον τέλειο σκύλο που θα έχει και ταχύτητα και αντοχή? Αποκλείεται αφού πάντα η ανάπτυξη της ταχύτητας γίνεται σε βάρος της αντοχής. Οι διαφορετικές φυλές δημιουργήθηκαν για να εκτελέσουν διαφορετικές εργασίες και να καλύψουνε διαφορετικά κενά και διαφορετικά θηράματα. Αν θέλουμε σκύλο ταχύτητας αντί να αλλάξουμε το Σέττερ μπορούμε να επιλέξουμε μια άλλη φυλή φτιαγμένη για ταχύτητα. Μπορούμε μόνο να έχουμε Σέττερ με σωστό μέγεθος και αντοχή ή ένα Σέττερ μινιατούρα εκτός προτύπου με ταχύτητα σε βάρος της αντοχής.

Δεν είμαι υπέρ του διαχωρισμού των τύπων «εργασιακού», «μορφολογικού» όμως αυτό είναι πλέον μια πραγματικότητα.

Αυτή την πραγματικότητα συνειδητοποίησε και η FCI και γιαυτό θέσπισε από την 1/1/09 τον νέο τίτλο   INT.SH.CH. δηλαδή Διεθνής Πρωταθλητής Μορφολογίας, για όλες απολύτως τις φυλές χωρίς να απαιτείται κανενός είδους εργασία. (Φυσικά εννοείται πως όποιος θέλει, μπορεί να βγάλει πρωταθλητή εργασίας αλλά και ότι παραμένει και ο τίτλος INT.CH)

Και τώρα πλέον θα είναι τραγικά αστείο να μπορεί κάποιος με 4 CACIB να έχει ένα σκύλο Διεθνή Πρωταθλητή Μορφολογίας, αλλά λόγω των απαιτήσεων του ΚΟΕ ή των Ομίλων να μην είναι πρωταθλητής στη χώρα του.

Μήπως ήρθε η ώρα να κοιτάξουμε μπροστά και να αναλογιστούμε πως όλοι αυτοί στην FCI, οι μεγαλύτερες κυνολογικές προσωπικότητες, οι επιστημονικές επιτροπές, οι κριτές, οι εκτροφείς, οι γενετιστές, οι κυνοτέχνες, από όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης, δεν είναι ανίδεοι αλλά μελέτησαν επί σειρά ετών πριν καταλήξουν σε αυτές τις αποφάσεις?

Μήπως ήρθε η ώρα να αναθεωρήσουμε κάποιες απόψεις μας και να αλλάξουμε δραστικά τους κανονισμούς μας?