Η ΟΔΥΣΣΕΙΑ ΤΟΥ CRUFTS 2007

ΓΚΡΑΝΥ-ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ & ΒΙΚΤΩΡ ΣΤΟ ΓΥΡΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΣΕ ΜΙΑ ΗΜΕΡΑ

Ποιος να το περίμενε όταν ο Γιώργος ο Κωστόπουλος μου έφερνε το 2001 τον Βίκτωρα από τη Δανία, μια σταλιά κουταβάκι 600 γραμμάρια, ότι θα ερχόταν η στιγμή φέτος να τον παρουσιάσει στο CRUFTS ! και μάλιστα σαν την μοναδική Ελληνική συμμετοχή….Όλα όμως μπορούν να συμβούν σε αυτή τη ζωή.

Το να παρουσιάσει κάποιος σκύλο στο Crufts είναι μια μοναδική εμπειρία αλλά και το να καταφέρει να φτάσει κάποιος μέχρις εκεί μαζί με τον σκύλο του, είναι επίσης μια μοναδική περιπέτεια. Μια οδύσσεια με τα όλα της.

Αρχικά, για όσους πιθανόν δεν το γνωρίζουν, δικαίωμα συμμετοχής στο Crufts έχουν, εκτός από τους νικητές συγκεκριμένων εκθέσεων που ανακοινώνονται κάθε χρόνο και όλοι οι σκύλοι που είναι κάτοχοι του τίτλου του Διεθνούς Πρωταθλητή. Η Αγγλία έχει μεν καταργήσει για τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης την καραντίνα, αλλά την έχει αντικαταστήσει με διάφορους νόμους και κανονισμούς αρκετά αυστηρούς και κατά τη γνώμη μου σε μερικά σημεία μέχρι και παράλογους…

Η διαδικασία συμμετοχής στο Crufts αρχίζει τουλάχιστον 7 μήνες και μία ημέρα πριν την έκθεση. Τότε θα πρέπει να εμβολιάσετε με αντιλυσσικό εμβόλιο τον σκύλο σας, ανεξάρτητα με το αν είναι η σωστή εποχή του να εμβολιαστεί. Ακριβώς 30 μέρες μετά τον εμβολιασμό θα πρέπει να γίνει η αιμοληψία. Προσοχή : μην κάνετε αιμοληψία στις 29 μέρες γιατί σας βλέπω να ξεροσταλιάζετε στα σύνορα και να γυρίζετε πίσω….Το αίμα θα πρέπει να σταλεί στο μοναδικό εγκεκριμένο εργαστήριο ιολογίας στην οδό Νεαπόλεως 25 στην Αγία Παρασκευή (τηλ:210-6010903, 210-6011499) από το οποίο θα πρέπει να λάβετε τίτλο αντισωμάτων λύσσας τουλάχιστον 0,5 και άνω. Προσοχή : έχετε το δικαίωμα να εισάγετε τον σκύλο σας στην Αγγλία αφού περάσουν τουλάχιστον 6 μήνες και μία ημέρα από την αιμοληψία. (πέρσι ο κύριος Ιωαννίδης υποχρεώθηκε να περιμένει 6-7 ώρες στα σύνορα στο αυτοκίνητό του ώστε να αλλάξει η μέρα, να συμπληρωθούν οι 6 μήνες και 1 μέρα και να μπορέσει να μπει στη χώρα). Επίσης θα πρέπει ο σκύλος να έχει ηλεκτρονική ταυτοποίηση και το ευρωπαϊκό διαβατήριο ζώων συντροφιάς που θα πρέπει να είναι πλήρως συμπληρωμένο από τον κτηνίατρό σας ο οποίος πρέπει οπωσδήποτε να μην ξεχάσει να υπογράψει την μέρα και την ώρα!! που ο σκύλος έλαβε αντιπαρασιτική θεραπεία για τα ενδοπαράσιτα και για τα εξωπαράσιτα αλλά και την εταιρεία που κατασκεύασε τα προϊόντα που χρησιμοποιήθηκαν. Προσοχή : Αυτά πρέπει να δοθούν οπωσδήποτε όχι λιγότερο από 12 ώρες αλλά ούτε περισσότερο από 24 ώρες, πριν τη στιγμή που θα βρεθείτε στα σύνορα της Αγγλίας. (στην περίπτωσή μου, τρεις φορές μέτρησαν τις ώρες για να είναι σίγουροι!!)

Μετά θα πρέπει να ζητήσετε από το Kennel club να σας δοθεί για τον σκύλο σας ο αριθμός ATC

συμπληρώνοντας το αντίστοιχο έντυπο, πληρώνοντας το αντίστοιχο αντίτιμο για τον αριθμό ATC και στέλνοντας ταχυδρομικά οπωσδήποτε φωτοτυπία του γενεαλογικού χάρτη του σκύλου σας, της μεταβίβασης ιδιοκτησίας στο όνομά σας αν δεν φαίνεται στον γενεαλογικό χάρτη, φωτοτυπία του τίτλου του Διεθνούς Πρωταθλητή ή αντίστοιχα έντυπο που να αποδεικνύει το δικαίωμα συμμετοχής που απέκτησε ο σκύλος από τις προαναφερθείσες συγκεκριμένες εκθέσεις και προαιρετικά αν θέλετε πιθανές φωτοτυπίες τίτλων Πρωταθλητή Ελλάδος ή και άλλων χωρών ώστε να συνοδεύουν οι τίτλοι το όνομα του σκύλου στον κατάλογο της έκθεσης.

Κατόπιν θα λάβετε ταχυδρομικά τον αριθμό ATC και τότε με βάση αυτόν τον αριθμό, είστε έτοιμοι να συμπληρώσετε την δήλωση συμμετοχής του σκύλου σας στη μεγαλύτερη έκθεση όλου του κόσμου, το Crufts. Η δήλωση συμμετοχής και το αντίτιμο της συμμετοχής μέσω πιστωτικής κάρτας, μπορούν να ολοκληρωθούν on-line. (ελπίζω να είστε πιο τυχεροί από εμένα που έτυχε να μην δουλεύει το σύστημα για μια ολόκληρη εβδομάδα και χρειάστηκε να γίνουν πολλές-πολλές προσπάθειες)

Τώρα πλέον είστε έτοιμοι να ταξιδέψετε. Ο σκύλος σας υποχρεωτικά θα πρέπει να ταξιδέψει cargo δηλαδή κάτω με τις αποσκευές.

Και εδώ αρχίζει η δική μου περιπέτεια αλλά και ο παραλογισμός του Αγγλικού συστήματος.

Προσωπικά αρνούμαι να ταξιδέψει ο σκύλος μου cargo γνωρίζοντας αρκετές περιπτώσεις θανάτων σκύλων όπως πχ η τραγική ιστορία της κυρίας Αλεξίας Καμμένου που πέρσι ένας σκύλος της έχασε τη ζωή του στο cargo και οι υπόλοιποι σώθηκαν από θαύμα. Θα μου πείτε πως τόσοι και τόσοι σκύλοι ταξιδεύουν καθημερινά και φτάνουν ασφαλείς. Δίκιο έχετε. Αλλά δεν υπάρχει κανένας τρόπος να σιγουρευτώ πως ο δικός μου σκύλος δεν θα το πάθει. Και δεν δέχομαι σε καμία περίπτωση να ριψοκινδυνεύσω τη ζωή του σκύλου μου, όπως άλλωστε και η Αλεξία μετά την οδυνηρή εμπειρία της…

Επικοινωνώ με την αεροπορική εταιρεία η οποία με διαβεβαιώνει ότι μπορώ να έχω τον Βίκ μαζί μου, δίπλα μου με την προϋπόθεση να μην υπερβαίνει τα 8 κιλά.(άλλες εταιρείες δέχονται έως 5 κιλά, άλλες δεν δέχονται μεταφορά οποιασδήποτε φυλής με κοντό ρύγχος ούτε καν cargo και άλλες δεν δέχονται καθόλου σκύλους, χρειάζεται αρκετό ψάξιμο)

Στη συνέχεια επικοινωνώ με την Defra που είναι αρμόδια υπηρεσία για την εισαγωγή σκύλων στην Αγγλία και μαθαίνω πως αυτή μπορεί να γίνει μόνο από συγκεκριμένα σημεία εισόδου στη χώρα, είτε από αέρος, είτε δια θαλάσσης, είτε με τον σιδηρόδρομο. Λέγοντάς τους ότι ο σκύλος μου θα ταξιδέψει μαζί μου στην καμπίνα μου απάντησαν ότι αυτό απαγορεύεται γιατί μπορεί να μεταφέρει μικρόβια λύσσας. Τους εξηγώ ότι έχει κάνει επιτυχημένο τεστ αντισωμάτων λύσσας, άρα δεν υπάρχει περίπτωση να συμβεί κάτι τέτοιο και μου απαντούν ότι αν ο σκύλος ταξιδέψει στην καμπίνα, μόλις προσγειωθούμε κατευθείαν θα τον πάρουν και θα τον βάλουν καραντίνα ανεξάρτητα από το επιτυχημένο τεστ αντισωμάτων λύσσας. Όταν τους ρώτησα ποια λογική έχει ο σκύλος να επιτρέπεται να μεταφερθεί cargo αλλά όχι στην καμπίνα αφού τα ίδια μικρόβια θα έχει πάνω του ο σκύλος με όποιο τρόπο και αν μεταφερθεί, μου απάντησαν έτσι λέει ο νόμος και πρέπει να τηρείται ο νόμος ανεξάρτητα από το εάν μας αρέσει ή όχι. Στη συνέχεια προσπάθησα να τους εξηγήσω ότι ο σκύλος μου θα στρεσαριστεί φοβερά στο cargo, θα ανέβουν οι παλμοί της καρδιάς του και ίσως πάθει κάτι στην υγεία του από αυτό και τότε ποιος θα είναι ο υπεύθυνος? Και μου απάντησαν απλά ότι ο νόμος δεν προβλέπει εξαιρέσεις.

(Σας συμβουλεύω να μην προσπαθήσετε να συνεννοηθείτε μαζί τους. Στου κουφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα που λέει και η παροιμία).

Έτσι λοιπόν έπρεπε να βρω άλλο τρόπο. Μια λύση ήταν να πάω μέσω Γερμανίας μέχρι τις Βρυξέλλες και με τραίνο να περάσω απέναντι μέσω του euro tunnel. Εκεί με περίμενε μια δεύτερη έκπληξη. Το τραίνο που διασχίζει υποθαλάσσια το στενό της Μάγχης δεν δέχεται σκύλους παρά μόνον αυτούς που οδηγούν τυφλούς… Τελικά άρχισα να ψάχνω για ferry. Μόνο μια εταιρεία δεχόταν πεζούς επιβάτες με σκύλο. Οπότε βρήκα τρόπο να περάσω από το Calais της Γαλλίας στο Dover αλλά έπρεπε να βρω τρόπο από τις Βρυξέλλες να φθάσω στο Calais. Και πάλι το τραίνο δεν δεχόταν σκύλους, άρα η μόνη λύση ήταν η ενοικίαση αυτοκινήτου. Έλα όμως που οι εταιρείες ενοικίασης αυτοκινήτων μου αρνήθηκαν να μου δώσουν αυτοκίνητο στο Βέλγιο και να το παραδώσω στη Γαλλία… μια εταιρεία δέχτηκε αλλά μου ζήτησε 1580 ευρώ για 12 ώρες!!!! Δηλαδή λίγο ακόμα και θα κόντευα να το αγοράσω το αυτοκίνητο…. Για καλή μου τύχη είχα ένα πολύ καλό φίλο στις Βρυξέλλες που είχε ένα Έλληνα γνωστό που δούλευε σε εταιρεία ενοικιάσεως αυτοκινήτων και κατάφερε να μας κλείσει συμβόλαιο μόνο με περίπου 87 ευρώ! Ευτυχώς επίσης τα τραίνα στην Αγγλία Dover – London & London – Birmingham & Birmingham – Coventry  δεχόντουσαν σκύλους.

Τελευταία μου έκπληξη ήταν όταν δεκάδες ξενοδοχεία δεν δέχονταν σκύλους! Ακόμα και ο ταξιδιωτικός πράκτορας που απευθύνθηκα στο Birmingham δεν κατάφερε να μας βρει δωμάτια παρότι τους εξηγούσαμε πως πρόκειται για παπιγιόν, πολύ μικρόσωμο σκυλάκι. Ευτυχώς κατάφερα και βρήκα ξενοδοχείο φιλόξενο ως προς τους σκύλους στο Coventry που οι υπάλληλοι που εργάζονταν εκεί δεν έχαναν ευκαιρία να χαϊδέψουν τον Βικ και νοιώθαμε έκδηλη την ειλικρινή τους διάθεση να μας εξυπηρετήσουν και το πόσο πολύ ζωόφιλοι ήταν.       

Έτσι λοιπόν την Πέμπτη 8/3/07 αρχίσαμε το ταξίδι μας.

Δύο αεροπλάνα, ένα φέρρυ μπόουτ, τέσσερα ταξί, δύο πούλμαν, δύο τραίνα και πέντε χώρες !!!!

Και όλα αυτά για να μην μεταφέρει υποτίθεται μικρόβια λύσσας ο Βίκτωρας με το επιτυχημένο τεστ αντισωμάτων λύσσας… Είναι τρελοί αυτοί οι Άγγλοι κατά το «είναι τρελοί αυτοί οι Ρωμαίοι» του Αστερίξ…

Παρόλα αυτά τα περάσαμε πολύ καλά στο ταξίδι με μόνο μελανό σημείο το φέρρυ στο οποίο δεν μου επέτρεψαν να πάρω τον σκύλο μου μαζί μου επάνω, αλλά ούτε και σε εμένα επέτρεψαν να μείνω μαζί του κάτω στο χώρο του πάρκινγκ κι έτσι αναγκάστηκα να τον αποχωριστώ συνολικά για μιάμιση ώρα, αλλά με δικαίωμα να κατεβαίνω με συνοδεία να βλέπω ότι είναι καλά.

Το Σάββατο έκανα μπάνιο τον σκύλο μου και όταν τον στέγνωσα έκπληκτη ανακάλυψα ότι το επίπεδο κανονικά τρίχωμά του είχε σηκωθεί ως απέναντι και ο σκύλος μου έμοιαζε με αχινό!!

Τι να κάνω λοιπόν, τον βάζω κάτω και τον ξαναπλένω βάζοντάς του μπόλικο κοντίσιονερ και το αποτέλεσμα ήταν να κολλήσουν οι τρίχες σε μικρές τούφες ανορθωμένες και ο σκύλος μου να είναι σαν πάνκ με καρφάκια… Με είχε πιάσει νευρικό γέλιο όταν το περιέγραφα στο τηλέφωνο στη Μαρία Ξηρέα η οποία μου έδωσε και τη λύση, φταίει το νερό μου είπε, ξέπλυνέ τον με νερό Ελληνικό. Ευτυχώς που είχα προβλέψει από το φόβο εντερικών προβλημάτων και είχαμε μπόλικο Ελληνικό νερό και κατάφερα ο Βίκτωρας να ξαναγίνει παπιγιόν.

Επιτέλους ξημέρωσε η μεγάλη μέρα και με μεγάλη περηφάνια κρεμάσαμε με τον Γιώργο την Ελληνική σημαία. Ο Γιώργος παρουσίασε τον Βίκτωρα με θαυμάσιο, άψογο, επαγγελματικό χειρισμό. Τον περπάτησε στον σωστό ρυθμό κι ο Βίκτωρας πήγαινε σαν μοτεράκι. Το ότι δεν πήραμε καμία κατάταξη, παρότι κατά γενική ομολογία το άξιζε, δεν έχει καμία σημασία. Το ότι κερδίσαμε τις εντυπώσεις και κάναμε μια αξιοπρεπέστατη παρουσίαση είναι για μένα υπεραρκετό. Το ότι τον φωτογράφησαν σε πολλές πόζες από το παπιγιόν κλαμπ της Αμερικής μου λέει επίσης πολλά. Αλλά αυτό που με ικανοποίησε ιδιαίτερα είναι το ότι ο Βικ άρεσε πολύ (και επίσης τον φωτογράφησε επανειλημμένα) σε μια Αμερικάνα που με τα παπιγιόν της είχε κερδίσει δύο φορές τη φυλή στο Westminster και η οποία θα σκεφτεί μήπως τον χρησιμοποιήσει για ζευγάρωμα του χρόνου που έχει προγραμματίσει διακοπές ξανά στην Ελλάδα.

Σας περιέγραψα την εμπειρία μου με σκοπό να σας καθοδηγήσω ως προς το τι πρέπει να προσέξετε αλλά και για να σας προτρέψω όσοι έχετε το δικαίωμα να δηλώσετε συμμετοχή, να το κάνετε. Πραγματικά αξίζει τον κόπο και είναι μια μοναδική εμπειρία. Πέρα από την πιθανότητα μιας διάκρισης, ποτέ δεν μπορείτε να ξέρετε τι προοπτικές και τι ευκαιρίες και τι γνωριμίες μπορούν να παρουσιαστούν στο Crufts. Οπλιστείτε με κέφι, χιούμορ, καλή παρέα και Ελληνικό νερό για το μπάνιο του σκύλου και εφορμήστε.